Μια απ’ τις πολλές "αμαρτίες" που μας κληροδότησε η προηγούμενη γενιά ήταν και η ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής.
Είναι πρόσφατα και τα θυμάστε: γηπεδικά συνθήματα, τυφλός φανατισμός, ακόμα και βία, νικητές και ηττημένοι, πράσινοι και βένετοι.
Κι ενώ οι εκλογές είναι η ύψιστη εκδήλωση κοινωνικής ευθύνης, την καταντήσαμε ντέρμπι Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού.
Την
επόμενη των εκλογών οι νικητές δέχονται συγχαρητήρια, οι ηττημένοι
υφίστανται καζούρα. Ακριβώς όπως στο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα.
Χθες μιλούσα με ένα νεαρό του λεγόμενου αντιεξουσιαστικού χώρου. Και με εξέπληξε μια φράση του: "Δυο πράγματα δεν πρόκειται ποτέ να γίνω, δεξιός και Ολυμπιακός"!
Χωρίς
να το καταλάβει, εντελώς ασυνείδητα, ομολόγησε μια μεγάλη αλήθεια.
Έβαλε πολιτική και ποδόσφαιρο στο ίδιο ράφι. Και, φυσικά, δεν πολιτικοποίησε το ποδόσφαιρο αλλά ποδοσφαιροποίησε την πολιτική...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου