αληθεια

αληθεια

Κυριακή 26 Ιουλίου 2015

Ποια "δύναμη" κινεί την ιστορία;

Ο Χέγκελ είχε πει πως η ιστορική εξέλιξη οφείλεται στη σύγκρουση δύο αντίθετων δυνάμεων, που χάρη σε μια ξαφνική μεταβολή αντικαθίστανται από μια τρίτη μέση κατάσταση.
Την ξαφνική αυτή μεταβολή, που κινεί τα νήματα της ιστορίας, ο Χέγκελ την ονόμαζε «Παγκόσμιο Πνεύμα» ή «Παγκόσμιο Λόγο».
Με άλλα λόγια, θεωρούσε πως η πνευματική πρόοδος είναι καθοριστική για την ιστορική εξέλιξη.
Ο Μαρξ αποδέχθηκε τον αρχικό συλλογισμό του Χέγκελ, αλλά υποστήριξε πως δεν είναι η πνευματική πρόοδος που ωθεί την ιστορία, αλλά οι υλικές συνθήκες της κοινωνίας είναι αυτές που καθορίζουν την πνευματική της κατάσταση και σπρώχνουν προς τα μπρος τον τροχό της ιστορίας.

Κυριακή 19 Ιουλίου 2015

Ήταν "μαρξιστής" ο Μαρξ?

Μετά τον Χέγκελ τέλειωσε η περίοδος των μεγάλων φιλοσοφικών συστημάτων. Στη θέση των μεγάλων φιλοσοφικών θεωριών έχουμε πλέον πιο «πρακτικές» φιλοσοφίες.
Αυτό εννοούσε ο Μαρξ λέγοντας πως ως τότε οι φιλόσοφοι προσπαθούσαν να ερμηνεύσουν τον κόσμο αντί να προσπαθήσουν να τον αλλάξουν.
Ο ίδιος ο Μαρξ αντιπαθούσε τον όρο «μαρξισμός»!
Στη διαμόρφωση αυτού που αργότερα ονομάστηκε «μαρξισμός» συνέβαλε αρχικά ο φίλος και συμφοιτητής του Φρίντριχ Ένγκελς, και τον προηγούμενο αιώνα μας οι Λένιν-Στάλιν-Μάο, που ισχυρίστηκαν ότι συνέβαλαν στην εξέλιξη του «μαρξισμού»
Βέβαια, ο Μαρξ ήταν τόσο «μαρξιστής» όσο ήταν κι ο Χριστός «χριστιανός»!

Σάββατο 11 Ιουλίου 2015

Εσείς, αν σαν τρυπούσε ένα βέλος τι θα κάνατε;

Ο Κίρκεγκορ έδωσε έμφαση στον «μεμονωμένο άνθρωπο».
Για τον οποίο οι αντικειμενικές αλήθειες είναι εντελώς αδιάφορες.
Ο «μεμονωμένος άνθρωπος» αναζητά τη δική του αλήθεια.
Ο Κίρκεγκορ ειρωνευόταν τους θεωρητικούς φιλοσόφους που ενώ εξηγούσαν ολόκληρο το σύμπαν, ξεχνούσαν το ίδιο το όνομά τους. Τους διέφευγε πως ήταν συγκεκριμένα ανθρώπινα όντα...
Αδιαφορούσε για μια γενική και θεωρητική προσέγγιση της ανθρώπινης φύσης.
Αναζητούσε το πραγματικό και συγκεκριμένο.
Αν σε πληγώσει, έλεγε, ένα φαρμακερό βέλος θα ψάξεις κάποιον να σου φροντίσει την πληγή.
Και δεν θ’ ασχοληθείς θεωρητικά με το πώς ήταν φτιαγμένο το βέλος, σε ποιο δηλητήριο χώθηκε η μύτη του ή υπό ποία γωνία σε χτύπησε...

Δευτέρα 6 Ιουλίου 2015

Κόλαση και παράδεισος...

Κάποιος μαθητής ρώτησε μια φορά το δάσκαλό του:
«Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στον Παράδεισο και στην Κόλαση;»

«Πολύ μικρή», του είπε ο δάσκαλος, «αλλά μεγάλης σημασίας. Έλα να σου δείξω την Κόλαση»
Μπήκαν σ’ ένα δωμάτιο όπου κάθονταν μια ομάδα ανθρώπων γύρω από μια χύτρα με ρύζι. Ήταν όλοι πεινασμένοι κι απελπισμένοι. Ο καθένας κρατούσε από ένα κουτάλι, αλλά είχε τόσο μακρύ χερούλι που δεν μπορούσε να το φέρει στο στόμα του.

«Πάμε τώρα να σου δείξω και τον παράδεισο», του λέει ο δάσκαλος.
Μπαίνουν, λοιπόν, σε μια αίθουσα πανομοιότυπη με την πρώτη. Υπήρχε η χύτρα με το ρύζι και γύρω πολλοί άνθρωποι κρατώντας τα ίδια μακριά κουτάλια.
Εδώ όμως ήταν όλοι χορτάτοι κι ευτυχισμένοι.

«Μα πώς γίνεται αυτό;», ρώτησε ο μαθητής. «Γιατί στο δωμάτιο αυτό υπάρχει τόση ευτυχία ενώ στο άλλο τόση δυστυχία;».
«Δεν το κατάλαβες;», χαμογέλασε ο δάσκαλος. «Καθώς τα κουτάλια έχουν μακριά χερούλια και δεν μπορούν να φέρνουν το φαγητό στο στόμα τους, εδώ αποφάσισαν να ταΐζουν ο ένας τον άλλον»!