Εμπειρικά όλοι γνωρίζουμε πως η "κοινή λογική" είναι το σπανιότερο είδος στην κοινωνία μας!
Αποτελεί μια διαπίστωση που δεν μας επιτρέπεται να την ξεπεράσουμε απροβλημάτιστα.
Ενώ οι περισσότεροι συμφωνούμε, σε γενικές γραμμές, στο τι είναι σωστό και τι λάθος, όταν έρχεται η στιγμή να δράσουμε όλα ανατρέπονται.
Συνήθως ενεργούμε παράλογα, αντιφατικά, αυτοκαταστροφικά.
Μια ερμηνεία του φαινομένου τη δίνει ο Σοπενχάουερ. Αυτός εντόπισε ένα θεμελιώδες σφάλμα των προγενέστερων φιλοσόφων, οι οποίοι δίδασκαν ότι αρκεί να ξέρουμε ποιο είναι το σωστό για να το κάνουμε.
Για να μην πολυλογούμε, ο Σοπενχάουερ κατέληξε στο συμπέρασμα πως αυτό που μας υπαγορεύει κάθε φορά το τι να κάνουμε δεν είναι η λογική αλλά η ασυνείδητη (άλογη) βούληση.
Είναι οι κρυφές διαταγές της επιθυμίας μας που καθορίζουν τις πράξεις και τις συμπεριφορές μας.
Κι απλά, η λογική (νόηση) έρχεται να προσφέρει τις αναγκαίες "δικαιολογίες" και τα "επιχειρήματα" που αποτελούν το εξωτερικό περιτύλιγμα της δράσης μας.
Με άλλα λόγια: η θέληση αποφασίζει και η λογική ακολουθεί-υποστηρίζει!
Όταν λέμε πως η κατευθυντήρια δύναμη των πράξεών μας είναι η ασυνείδητη και ανεξέλεγκτη θέληση, εννοούμε όλα εκείνα τα στοιχεία που συγκροτούν αυτό που από τον Φρόυδ ονομάστηκαν "υποσυνείδητο". Δηλαδή το σύνολο των ενστίκτων, ορμών και έξεων, όπως αυτά έχουν κληρονομηθεί αλλά και διαμορφωθεί στην παιδική κυρίως ηλικία μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου