Παιδεία ή εκπαίδευση;

Oι αρχαίοι συνέδεαν τη φιλοσοφία και την παιδεία με το «σχολήν άγειν»!
«Σχολή» σήμαινε έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής με τον οποίο διευρύνεται ο νους, ξεπερνιέται η λογική της καθημερινότητας και του πραγματισμού της, δύνεται προτεραιότητα στην ελευθερία αντί της ανάγκης.
Ένα σχολείο για να είναι «σχολή» πρέπει να ταυτίζεται με το πνεύμα της «παιδείας», δηλαδή την ανθρωποποιία, τον εξανθρωπισμό του ανθρώπου! Να είναι χώρος υπέρβασης κι όχι καλλιέργειας της χρησιμοθηρικής λογικής.
Η «παιδεία» δεν μπορεί να συρρικνώνεται σε κάποια «δευτερεύοντα» μαθήματα. Ούτε ν’ αντικαθίσταται με την «εκπαίδευση» που έχει περισσότερο σχέση με την ειδίκευση, τη γνωσηθηρία, τον επαγγελματισμό.
Ο φιλόσοφος Αρίστιππος ο Κυρηναίος έλεγε: Καλύτερα να είσαι ζητιάνος παρά απαίδευτος. Ο πρώτος έχει ανάγκη χρημάτων, ο δεύτερος ανθρωπισμού!